Conceptual model of the components of cultural change and cultural security in Surah Al-Mu'minun (Based on the interrogative approach)

Document Type : Research Article

Authors

1 Imam Sadegh University Faculty of Culture and Communication

2 Al-Zahra University Faculty of Theology

Abstract

انواع ترجمه
ترجمه نوشتار
نوشتار مبدأ
847 / 5000
نتایج ترجمه
Thematic and interrogative interpretation of the Qur'an is a path to the understanding and design of the general guidance of the Qur'an on contemporary issues and topics, which is inferred in the form of general theories about traditions and social nomenclature in the Bible. The seventy-fourth surah of the Holy Quran revealed to the Prophet and the ummah at the end of the Meccan period in difficult conditions, the confrontation between the believers and the disbelievers and the quality of the prophets' efforts to change the vision, attitude and behavior of the infidels and the sociological characteristics of the two Raises the side. This article, after thematic analysis of the verses of this surah, using interpretations such as Al-Mizan, Numoneh, Majma 'al-Bayan, etc., seeks to draw a problem-oriented interrogation of the map and cultural conceptual pattern of the Prophet (PBUH) during the guidance, at the end of the Meccan period. Draws and re-arranges the strategies of the Qur'an in this regard

Keywords

  1. قرآن کریم.
  2. ابن اثیر، مبارک بن محمد (1367). النهایة فی غریب الحدیث و الأثر. قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان‏.
  3. ابن منظور، محمدبن مکرم (1414 ق). لسان العرب. چاپ سوم، بیروت: دار صادر.
  4. احمد بن فارس، ابن فارس (1404). معجم مقاییس اللغه‏. چاپ اول. قم: مکتب الاعلام الاسلامی‏.
  5. ایازی، سید محمدعلی (1368). نگاهى به تفاسیر موضوعى معاصر. کیهان اندیشه، شماره ٢٨، ص. ١۴٢.
  6. آشنا، حسام الدین؛ اسماعیلی، صادق (1388). امنیت فرهنگی؛ فراسوی امنیت ملی و امنیت انسانی. فصلنامه راهبرد فرهنگ، شماره پنجم.
  7. آلوسی، سید محمود (1415). روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم‏. بیروت: دارالکتب العلمیه.
  8. بحرانی، هاشم بن سلیمان (1416). البرهان فی تفسیر القرآن. تهران: بنیاد بعثت.
  9. بهمنی، سعید (1399). خوانش انتقادی استنطاق و کاربست آن در نظریة شهید صدر پیرامون سنت‌های تاریخ در قرآن. پژوهش‌های قرآنی، شماره دوم، صص. 29-48.
  10. چنگیز، پهلوان (1378). فرهنگ و تمدن. تهران: نشر نی.
  11. حجت‌الاسلام سعید بهمنی. مصاحبه خبرگزاری مهر.1397.
  12. حسینى همدانى سید محمد (1404). انوار درخشان. تهران: کتاب‌فروشی لطفى‏
  13. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1374). مفردات الفاظ قرآن. چاپ دوّم، تهران: مرتضوی
  14. روبرت وسنو (1399). جامعه‌شناسی فرهنگ (مصطفی مهرآیین، مترجم). تهران: کرگدن.
  15. زمخشری، محمود (1407 ق). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل. چاپ سوم، بیروت: دارالکتاب العربی.
  16. سروری مجد، علی (1391). ابعاد فرهنگ در جامعة آرمانی قرآنی، مطالعات فرهنگ و ارتباطات، سال سیزدهم، شماره هجدهم، صص. 83-111.
  17. سید قطب، بن ابراهیم شاذلی‏. (1412). فی الظلال القرآن. بیروت: دارالشروق.
  18. صدر، سید محمدباقر، المدرسة القرآنیة. انتشارات دارالصدر (پژوهشگاه شهید صدر)، بی‌تا.
  19. طباطبایی، محمدحسین (1374). المیزان فی تفسیرالقرآن. سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  20. طبرسی، فضل بن حسن (1360). مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن. مترجمان. چاپ اول. تهران: انتشارات فراهانی.
  21. طریحى، فخرالدین بن محمد (1375). مجمع البحرین‏. چاپ سوم، تهران: مرتضوی.
  22. طوسى، محمد بن حسن‏. التبیان فى تفسیر القرآن‏. چاپ اول، بیروت: دار احیاء التراث العربى‏. بی‌تا.
  23. طیب، سید عبدالحسین. (1378). تفسیر اطیب البیان فی تفسیر القرآن. تهران: انتشارات اسلام.
  24. فخررازی، محمد بن عمر (1420). مفاتیح الغیب. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  25. فضل‌الله، سید محمدحسین (1419). تفسیر من وحى القرآن‏. بیروت: دار الملاک للطباعة و النشر.
  26. قرشی بنابی، علی‌اکبر (1375). تفسیر أحسن الحدیث. چاپ دوم، تهران: بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر.
  27. کاشانی، ملافتح الله (1336). منهج الصادقین فى الزام المخالفین‏. تهران: کتاب‌فروشی محمدحسن علمى‏.
  28. کوش، دنی (1381). مفهوم فرهنگ در علوم اجتماعی (فریدون وحیدا، مترجم). تهران‌: سروش (انتشارات صداوسیما).
  29. مدرسی، محمد تقی (1419). من هدى القرآن‏. تهران: دار محبى الحسین‏.
  30. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران (1374). تفسیر نمونه. چاپ اول، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
  31. میبدى، احمد بن محمد (1371). کشف الأسرار و عدة الأبرار. تهران: انتشارات امیرکبیر.