نوع مقاله : مقاله ترویجی
نویسنده
دانشآموخته کارشناسیارشد،دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران
چکیده
یکی از مباحث پرکاربرد در علوم ارتباطات بحث گروه و ارتباطات گروهی است. گروه به عنوان محملی برای ایجاد ارتباطات انسانی و همچنین ارتباطات گروهی به عنوان یکی از تقسیمات ارتباطات انسانی شناخته میشود که در میان اندیشمندان علم ارتباطات دارای اهمیت فراوانی است. ارتباط در قالب گروه میتواند یکی از فرصتهای مناسب برای انتقال مفاهیم ارتباطات مذهبی باشد که نمونههایی از آن را میتوان در برخی از هیئاتهای و تشکلهای فرهنگی، مذهبی، تکایا، حسینیهها و مساجد مشاهده نمود.
پژوهش پیش رو قصد دارد تا با بررسی مؤلفههای گروهی و ارتباطات درونگروهی، به تحلیل فرهنگی ارتباطی هیئات مذهبی پرداخته و به فرصتها و تهدیدات موجود در ارتباطات درونگروهی ایشان، نگاهی علمی داشته باشد.
در این پژوهش، نظریات گروهی و ارتباطات گروهی قرون 19 و 20 مانند نظریات امیل دورکیم در مورد رفتار گروهی، هورتون کلی پیرامون گروههای کوچک، نظریات حول موضوع پویایی گروه و... مورد استفاده قرار گرفتند.
پس از تطبیق مؤلفههای گروهی با مباحث درونی عموم هیئات مذهبی از طریق روش کتابخانهای و بعضا هم مشاهده سیستماتیک، میتوان به برخی نتایج همچون اهداف مشترک هیئات، مقررات و ضوابط درونی هیئاتها، اثرگذاری و کنش متقابل درونی و... دست یافت. همچنین مدیریت گروهی، همنوایی گروهی، نقشهای گروهی و... هم ازجمله نکات تطبیقی مرتبط با حوزه ارتباطات گروهی در میان این هیئاتها میباشد.
کلیدواژهها