1. قرآن کریم.
2. ارسطا، محمدجواد(1381)، پلورالیسم دینی و قرآن، قبسات، شماره 23، صص 112-119.
3. آشوری، داریوش (1380). تعریف‌ها و مفهوم فرهنگ. تهران: آگه.
4. بریجانیان، ماری. (1373) فرهنگ اصطلاحات فلسفه و علوم اجتماعی انگلیسی-فارسی. ویرایش بهاءالدین خرمشاهی. تهران: بهمن.
5. بیرو، آلن. (1366) فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمه باقر ساروخانی. تهران: کیهان.
6. جلیلی، سید هدایت‌الله (1372). روش‌شناسی تفاسیر موضوعی. تهران: کویر.
7. جوادی آملی، عبدالله (1378). تسنیم: تفسیر قرآن کریم. قم: مرکز نشر اسراء.
8. حسینی بهشتی، سیدعلیرضا (1380). بنیاد نظری سیاست در جوامع چندفرهنگی. تهران: بقعه.
9. خواجه‌نوری، نسترن (1392). جامعه چندفرهنگی: حقوق شهروندی و رفتار رسانه‌ای. مطالعات رسانه‌ای. شماره 21. صص 44-33
10. دانایی‌فرد، حسن و امامی، سید مجید (1386). استراتژی‌های پژوهش کیفی: تأملی بر نظریه‌پردازی داده‌بنیاد. اندیشه مدیریت راهبردی، شماره 2، صص 69-98.
11. ذوالفقاریان، محمدرضا و لطیفی، میثم (۱۳۹۰). مروری بر پژوهش‌های کیفی: به همراه راهنمای کاربردی نرم‌افزار8 Nvivo. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق علیه‌السلام.
12. ربانی گلپایگانی، علی(1380)، قرآن و پلورالیسم دینی، رواق اندیشه، شماره 5، صص. 3-14.
13. ربانی گلپایگانی، علی(1383)، علامه طباطبایی و نقد پلورالیسم دینی، پاییز 1383، مجله کلام اسلامی، شماره 51، صص 32-57.
14. شفایی، امان‌الله. تبیین قلمرو آموزه «امت» در جوامع چندفرهنگی، مجله حکومت اسلامی. شماره 66، صص 133-162.
15. طباطبایی، محمدحسین (1374). ترجمه تفسیر المیزان. (ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
16. قدردان قراملکی، محمدحسن(1384)، نقد مدعیات قرآنی پلورالیسم دینی، قبسات، شماره 37، صص 137-158.
17. کوربین، جولیت و استراوس، آنسلم (1385). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی، رویه‌ها و شیوه‌ها. ترجمه بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
18. گرجیان، محمدمهدی؛ اسماعیل‌زاده، ایلفار(1389)؛ نقد و بررسی پلورالیسم حقانیت از نگاه قرآن کریم، پژوهشنامه حکمت و فلسفه اسلامی، صص 69-98.
19. گولد، جولیوس؛ کولب، ویلیام ل. (1376). فرهنگ علوم اجتماعی. تهران: مازیار.
20. گیدنز، آنتونی(1389). جامعه‌شناسی. تهران: نشر نی.
21. محمدرضایی، محمد (1383) مبانی پلورالیسم دینی (رابطه تجربه و پلورالیسم دینی). فلسفه دین. شماره 1. صص 66-49.
22. میری، سیدمحمدحسین(1394)، بررسی رابطه تعدد معنایی قرآن و تعدد قرائت‌ها با پلورالیسم دینی، اندیشه نوین دینی، شماره 43، صص 151-166.
23. نصراللهی، محمدصادق(1394). الگوی سیاست‌های فرهنگی ارتباطی حاکم بر شیوه تنظیم مقررات پالایش فضای مجازی در جمهوری اسلامی ایران، رساله دکتری در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات.
24. واتسون، سی دبلیو (1381). کثرت‌گرایی فرهنگی. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
25. واعظی، احمد (1387). هرمنوتیک و کلام. آینه معرفت. زمستان 1387، صص 1-20.
26. همتی، همایون (1376 و 1377). شلایر ماخر و هرمنوتیک. کتاب نقد. شماره 5 و 6. صص 161-154.
27. هیک، جان. (1378). مباحث پلورالیسم دینی. (ترجمه عبدالرحیم گواهی). تهران: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی تبیان.
28. Dietz, keyword (2017). Cultural Diversity, A Guide Through the Debate. Zeitschrift für Erziehungswissenschaft, 10. Jahrg. Heft 1/2007, pp. 7-30. Retrieved 2017, Nov, 29, from: https://www.researchgate.net/publication/226759520_Keyword_Cultural_diversity.
29. Dudcan, Ivison (2015). Multiculturalism. International Encyclopedia of Social & Behavioral Sciences. 2nd edition (Vol.16, pp. 63-91). Sydney: NSW.
30. Eriksen, Tomas Hylland (2015). Multiculturalism, Anthropology of. International Eriksen, Tomas Hylland (2015). Multiculturalism, Anthropology of. International Encyclopedia of Social & Behavioral Sciences. 2nd edition. (Vol.16, pp. 10179-10184). Sydney: NSW.
پژوهشنامه فرهنگ و رسانه (نامه فرهنگ و ارتباطات)
', './data/lcc/coversheet/501608623961.png'))