ابوالقاسمی، محمدجواد (1385). شناخت فرهنگ، تهران: عرش پژوه.
اصغریان، زینب (1389). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آسیای میانه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
بصیری، محمدعلی؛ قاسمی، مصطفی و یزدانی، عنایت اله (1394). بررسی جریان‌های فرهنگی- مذهبی در سودان با تأکید بر آسیب‌شناسی دیپلماسی فرهنگی ایران در این کشور، مطالعات میان فرهنگی، دوره 10، شماره 27، 113- 77.
بلورچی، محمدعلی و هادیان، ناصر (1393). دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در قبال مسلمانان انگلیس (1384_1392)، فصلنامه سیاست خارجی، شماره 28، 71-98.
پایاب، بهروز (1389). جریان‌شناسی جنبش‌های اسلامی معاصر، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، دانشکده علوم اجتماعی.
پهلوان، چنگیز (1388). فرهنگ و تمدن، تهران: نشر نی.
خانی، محمدحسن (1384). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها، دو فصلنامه دانش سیاسی، پاییز و زمستان، شماره 2.
خسرو پناه، عبدالحسین (1394). جریان‌شناسی فکری ایران معاصر، تهران: دفتر نشر معارف موسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی.
خسروپناه، عبدالحسین (1389). جریان‌شناسی ضد فرهنگ‌ها، قم: تعلیم و تربیت اسلامی.
دهشیری، محمدرضا (1393). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1387). پژوهشنامه علوم سیاسی، شماره 10، 125-162.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال؛ خرمشاد، محمدباقر و رستگاری، محمدحسین (1394). مؤلفه‌های کلیدی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، رهیافت انقلاب اسلامی، شماره 32.
رضایی، علی‌اکبر و زهره‌ای، محمدعلی (1390). دیپلماسـی فرهنگـی: نقـش فرهنـگ در سیاست خارجی و ارائه مدل راهبردی، تهران: پژواک اندیشه.
روح‌الامینی، محمود(1381). زمینه فرهنگ‌شناسی، تهران: عطار.
ستوده، محمد؛ (1388)، دیپلماسی نوین فرهنگی جمهـوری اسـلامی ایـران» در دیپلماسـی نوین: جستارهایی در سیاست خارجی جمهوری اسـلامی ایـران، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
شعبانی سارویی، رمضان (1389). جریان‌شناسی سیاسی فرهنگی ایران، قم: اعتدال.
شعبانی سارویی، رمضان (1393). طراحی مدل جریان‌شناسی فرهنگی در ایران امروز؛ با تأکید بر هویت فرهنگی، مطالعات ملی، شماره 59، 107-126.
صالحی امیری، سیدرضا و محمدی، سعید (1392). دیپلماسی فرهنگی، چاپ دوم، تهران: نشر ققنوس.
عاشوری مقدم، محمدرضا (1398). جریان‌شناسی تفصیلی اسلام‌گرایان و آینده سیاسی سوریه، تهران: اندیشکده راهبردی تبیین گروه مطالعات منطقه‌ای.
قدمی، محسن و مصطفوی، حمید (1388). اهمیت فعالیت‌های فرهنگی در روابط بین‌الملل و ارائه مدل عملیاتی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، مجله مدیریت فرهنگی،61-83.
کمربیگی، خلیل (1397)، ضرورت جریان‌شناسی و مسأله‌شناسی فرهنگی، برگرفته از:
مددی، جواد (1396).
ایران؛ نفوذ و اقتدار منطقه‌ای، کدام دیپلماسی؟، مطالعات راهبردی جهان اسلام، شماره 69.
مضاوی، الرشید و نجف‌زاده، رضا (1393). عربستان سعودی و جریان‌های اسلامی جدید، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
نبوی، سیدعبدالامیر و نجات، سیدعلی (1393). جریان‌شناسی گروه‌های نوسلفی سوریه بر اساس تحلیل گفتمان، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، شماره ۴، ۱۲۹-۱۶۲.
نصر اصفهانی، محسن؛ مسعودنیا، حسین و حاتمی، عباس (1396). تحلیل نقش ساختار اجتماعی سوریه و خاورمیانه در شکل‌گیری و گسترش جریان سلفی‌گری در سوریه با کاربست نظریه سازه‌انگاری، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، شماره 48، 197-214.
نیک گهر، عبدالحسین(1369). مبانی جامعه‌شناسی، تهران: رایزن.
Cummings, Milton C. (2003). Cultural Diplomacy and the United States Government: A Survey. Washington D.C: Center for Arts and Culture
Dutta, Mohan. (2006). U.S. Public Diplomacy in the Middle EastA Critical Cultural Approach. Journal of Communication Inquiry. 30. 102-124. 10.1177/0196859905285286.
Federal Register, (2004). “Department of State [Public Notices 4928, 4942]”, Vol. 69. No. 248, p. 77827.
ICD (The Institute for Cultural Diplomacy) (2010) “Cultural Diplomacy”.
Jacquin-Berdal, Dominique; Oros, Andrew; Verweij, Marco (1998) Culture in World Politics. London: Palgrave Macmillan.
Malone, Gifford D. (1988). Political Advocacy and Cultural Communication: Organizing the Nation's Public Diplomacy. University Press of America.
Maltzahn, Nadia. (2009). The Case of Iranian Cultural Diplomacy in Syria. Middle East Journal of Culture and Communication. 2. 33-50. 10.1163/187398609X430606.
Michael Kerr; Craig Larkin (2015) “The Alawis of Syria: War, Faith and Politics in the Levant، Oxford University Press, USA.
Naomí Ramírez Díaz (2018). “The Muslim Brotherhood in Syria: The Democratic Option of Islamism”، Routledge.
Pipes, Daniel (1992). Greater Syria: The History of an Ambition.
Wastnidge, Edward. (2015). The Modalities of Iranian Soft Power: From Cultural Diplomacy to Soft War. Politics. 35. 10.1111/1467-9256.12084.
Williams, Michael C. (2007). Culture and Security: Symbolic Power and the Politics of International Security. USA: Routledge
پژوهشنامه فرهنگ و رسانه (نامه فرهنگ و ارتباطات)
', './data/lcc/coversheet/cover_fa.jpg'))